“ ඉඳිකඩ ළඟ ඉඳන්
මග බලන
පැලක් නැති
හේනක
අකල් වැසි
වැටෙද්දී
තුරුළු කර
පුතු රකින
තම්බා බතල දළු
ලුණු දියර ඉස
කවන
දුම්මල ගලට යන
වඳුරඹින් කොපි
පොත් ගේන ”
ඒ මගේ අම්මා
නොවේ
මතකයි,
කුඩා මා අතින්
ගෙන
ඇවිද ගිය හැටි
ඔබ
තොටළඟ වීදි වල
මඩ කඩිති තුළ
ඇඳි
දේදුණු
පෙන්වමින්
සිරි සිරි
පොදේ තෙමෙමින්
තාත්තා
හොයන්නට
බූස්සට ගිය
දවස් වල
බස් එකේ මඟ
දිගට
කියා දුන්නා
ඔබ
වෘකයා පැරද වූ
රතු හැට්ට
කාරිය ගැන
වීසි කර කුඩා
මා ගඟ දියට
"ඉතිං පීනා වර
", කියා
ගිලෙද්දී
අතින් ඇද
මහ හඬින්
හිනැහිලා
පහුවදා ආයෙමත්
ඔබ
ගඟ දියට මා විසි
කලා
ගුටි කා,
තොල පැලී, ඉදිමී
මා ගෙදර ආ පෙර
දිනෙක
නොගෙන ඔබෙ ඔය
තුරුළට
තනියෙන්ම අඬන්නට
ඉඩ හැර
ජෝතිගේ සිංදු
ඇහුවා ඔබ පාඩුවේ
කිසිවක්
නුදුටු විලසට
සායට රිබන්
අල්ලන
"තරුණි"
පත්තර බලා
මල් මෝස්තර
හොයන
සුදු කෙස් කළු
කරන
අම්මා ඔබයි
මගෙ
කිසිදාක සාරි
නොඅඳින
අමතකව ගිය
ඇන්ජිගේ ගීයක
තනුව තාමත්
මුමුණන
උපැසින් බලා
හෙමිහිට
රිබන් එම්බ්රොයිඩරි
කරන
පොළට ගොස්
කේවල් කරන
හවස තේකට
පැටිස් සාදන
මල් වවන,
ඉරිදා පත්තර බලන
මගේ අම්මා
ඔබයි
මා ලියන කවි
නොකියවන
දුරින් හිඳ
මදහස නගන
ඉසුරු චාමර
සෝමවීර